Senyoria (IV)

Senyoria en alemany (IV)

Traducció a l’alemany del passatge d’avui de Senyoria, de Jaume Cabré:
   

Im Palast des Marquis von Dosrius im Carrer Ample traf sich für gewöhnlich alles, was unter den Anhängern der Bourbonen in Barcelona Rang und Namen hatte: Militärs, Juristen, Ingenieure, Beamte, angesehene Kaufleute, einheimische und importierte Politiker, dazu der eine oder andere Franzose, der in den traurigen Zeiten der Revolution sein Hab und Gut eingebüßt und im verängstigten, mißtrauischen Nachbarland Zuflucht gefunden hatte. Sie alle, die sich durch ihre profunde Unbildung auszeichneten, kamen hier zusammen, um Musik zu hören (ihr zu lauschen hätte ihnen zu viel abverlangt) oder im Takt der Alexandriner zu gähnen (»Ach, wie so sehr mein Herz verlangt nach Rache…«), mit denen sie der jeweils geladene Dichter traktierte.

Jaume Cabré, Senyoria (Frankfurt: Suhrkamp, 2009), traducció de Kirsten Brandt

 

 

Al palau del marquès de Dosrius, al carrer Ample, solia reunir-se el rovell de l’ou de la societat borbònica barcelonina: militars, homes de llei, enginyers, funcionaris, comerciants d’upa, polítics autòctons i d’importació, i algun francès que en èpoques tristes havia perdut bous i esquelles amb els vents de la revolució i que havia trobat refugi a l’atemorit i desconfiat país veí. Tot aquest personal, gent de solidíssima incultura, es reunia per sentir música (escoltar-la hauria suposat un esforç massa patètic) o per badallar al so dels alexandrins («La venjança mon cor tan solament respira…») imposats pel poeta invitat.

Jaume Cabré, Senyoria (1991)

Mot relacionat